12 Eylül 2012 Çarşamba

YİNE ÇENEM DÜŞTÜ...


Off offf, 2012 hiç sevmediğim bir yıl, daha öncede söylemiştim değil mi? Hastalık, ölüm, hep bu yıl buldu  bizi. Bitti mi? Hayır! Annem pazartesi günü ameliyat olacak dizlerinden, protez takılacak. Oysaki daha yeni oh demiştim, sahii yaa, ben size en son tatilden bahsettim degil mi. Ama ben çok tembelim, ne yapayım,  Ağustosun ortalarında tatile gitmiştik. Döndük, bayram hazırlığı yaparken bayramın birinci günü kızım hastalandı. O güne kadar hiç ateşlenmeyen çocuk ateşlendi. 17 aydır ateş nedir bilmiyorduk. Hemen hastaneye gittik, gece sabaha kadar hastanede kaldık, ateşi düştü, fakat sabah tekrar ateşi  yükselmeye başladı. Ölçtüm, 39 derece gösteriyordu; yatişi istendi ve bayram olmasından dolayı mecburen çocuk hastanesine yatmak zorunda kaldık. Ateş 41'e kadar çıktı, soğuk kompres yapıldı, serumlar bağlandı,  ama ateş 1 gün boyunca düşmedi. Allahım çok zor günlerdi; eğer refakat ettiğiniz insan büyük olsa sorun değil, ama eğer bebekse çok zor.  Kızım ilaçlardan daha da bir yaramaz oldu, serumu sökmeye, kordonu boynuna dolamaya, yataktan ayağını sarkıtıp kaçmaya çalıması bunlardan bir kaçı. Bir de odada bir kaç bebek kalıyorsanız kabus gibi. Biri uyurken biri ağılıyor, sonra hep bir ağızdan ciyak ciyak... Hastanede 5 gün geçirdik, kabus gibi 5 gün; bir de evvlilik yıldönümümüz bayramın 2. günüydü  ve nerede kutlasak acaba diye mekan arayışındayken,  alll sana kutlama!  Ama yine de eşim  gece  24'e doğru elinde bir paketle  doktordan izin alıp yukarı kapıya kadar çıkmış, pakette kocaman, içi kahve dolu  Starbucks  kupası  ve yanında tatlısı tuzlusu olan bir menü ile evlilik yıl dönümümüzü kutladı. Nasıl sevindim anlatamam, çünkü çocuğu bırakıp lavaboya dahi gidemiyorsunuz  ve gece uyumamak zorundasınız.  Yani 6. yılımızı da  hastanede kutlamış olduk.  Neyse kızımın canı sağolsun yeterki,  boğaz enfeksiyonu varmış, salgın varmış; sonra da anlaşıldı ki  kızım 4 diş birden çıkarıyor aynı zamanda. İnsan tek tek çıkarır değil mi?
Bu aralar bu kitabı okudum. Ben de 80'lerin çocuğuyum. Çok güzel bir kitap, kesinlikle okumanızı tavsiye edrim. iİnsanın gözleri doluyor okurken, yada ben mi çok duygusalım bilemedim. Bu arada kupa da  hediyem. Canım beniiiim... Şimdilik bu kadar, ne yazmışım ama yaaaa....

3 yorum:

  1. çok geçmiş olsun, zor günler atlatmışsınız inşallah bir daha olmaz.Miniğin de aynı anda 4 dişi çıkmış heralde artık beklenen diş kalmamıştır:)
    Yıldönümünüz de kutlu olsun, kutlamanızı hep hatırlayacağınızı düşünüyorum:)

    YanıtlaSil
  2. Geçmiş olsun canım, Kitana'nın da dediği gibi gerçekten çok zor günler geçirmişsiniz... Neyseki en azından bebik artık iyi...

    Annen için de ayrıca geçmiş olsun...

    Bir de evlilik yıldönümünüz kutlu olsun... 16 ları 26 ları da görün inşallah :)

    YanıtlaSil
  3. çok geçmiş olsun, zor günler geride kalmıştır umarım. annene de şifalar diliyorum, benim annem de olacak bu yıl protez ameliyatı dizlerinden, iyi olurlar inşallah. evlilik yıl dönümünüz kutlu olsun. sevgiler...

    YanıtlaSil