RED KİT PEMBE PANTERİM HEYYY GİDİ GÜNLERİM...

Yine sizleri geçmişten günümüze bir yolculuğa çıkaracağım.  Bunlar benim  31 yıllık  eşyalarım.  Tabi annem sağ olsun, ya saklamasaydı,  benim de hatıralarım olmazdı.  İlk resimdeki önlük benim  mama önlüğüm; şu an kızım kullanıyor. Ama ne kadar faydalı bir ürün anlatamam, yaşamanız lazım, çantamızdan hiç eksik olmuyor. Hatta makinada bile yıkanıyor, diğer önlüklere göre çok kullanışlı. Hemen önlüğün yanında ampul şeklindeki obje ise emziğe takılıyormuş, çıngırak olarak; ama biz onu kullanmadık. Çocuk ağzında onu nasıl tutsun,  ilginç birşey.  Diğeri ise oyuncak  kuklam. Nasıl gülüyordum küçükken ben ona;  hatta dokundur diye bir şarkı vardı ve klibinde oynuyordu;  pek bir komiktir kendisi.  Hemen yanındaki ise biberon altına takılan, ninni söyleyen bir alet ki, sadece gün ışığında çalışıyor, biberonu havaya kaldırdığınızda başlıyor şarkı.

  Bu daltonlar ise  annemin kıymetli biblolarından biri, ama artık bizim evde. Küçükken Red Kit pek meşhur idi, hatta "Red Kit mahallesi, Rintintin sokak, no 9, biz evde yokuz" tekerlemesi dilimden hiç düşmezdi.  Biblolar biraz deforme olmuştu ama ben boyadım.

  Ve küçüklüğümün zavallı Pembe Panter'i. Kaç yerinden hasar almış, ama annem dikmiş. Hayvanı kuyruğundan tutup havada salladığım günler daha dün gibi aklımda. Yanındaki ise benim bebekliğimin vak vak'ları; kollarını koparmışım, iki kol elimde, yapışmıyor da, saklıyorum.

 Bunlar ise 90'lı yılların başında  biriktirmeye başladığım çeşitli süpriz yumurtalar. İlk yıllarda  ne güzel oyuncaklar çıkardı,  artık ne kadar saçma sapan şeyler çıkıyor. Bir bunun kadar dağıttım,  artık biriktirdiğim söylenemez. Ama, hala moralim bozuk oldunda Ya babam ya eşim alır, fakat içinde güzel bir sey çıkmaz ise, işte moralim bozuluyor. Mesela şirinleri hala tamamlayamadım. Offff, bunları büyüyünce kızıma vereceğim. Benim bazamın altı oyuncak dolu,  ama hepsini kızıma verir miyim şüpheli;  neyse daha sonra yine paylaşırım, sizinle geçmişe yolculuk yaparız. Hepinize mutlu hafta sonları.....